Bali

20 oktober

’S ochtends zijn we vroeg opgestaan, de taxi zou om half zeven voor de deur staan om ons naar het vliegveld te brengen. Hij stond al eerder klaar, dus om kwart over zes zijn we in de taxi gestapt. Bij het vliegveld was het even spannend of het gelukt was met het boeken van het ticket via internet, maar bij de eerste balie bleek dat we erin stonden en kregen we een papiertje in de hand gereikt uit een matrixprintertje en op naar de volgende balie. Hier kregen we onze tickets, het bleek dat we nu ineens over Bandung gingen vliegen in plaats van Jakarta. Voor ons maakte het niets uit, we gingen toch door naar Bali. Op naar het volgende hokje om de departure tax te betalen, anders mochten we niet vliegen. Daarna eerst maar eens een kopje koffie gedronken bij de Starbucks. Hierna in de grote ruimte gewacht tot we het vliegtuig in mochten. In het vliegtuig zaten we bij de nooduitgang, heel handig als de instructie in het Indonesisch wordt verteld. Naast ons zat nog een vrij asociaal type, die blijkbaar verkeerd zat en niet bij de nooduitgang wilde zitten, maar hij reageerde nogal raar toen hem werd gevraagd of hij ergens anders wilde zitten. Het vliegen ging verder goed, ma 2,5 uur kwamen we in Bandung aan en konden we gewoon blijven zitten tot het toestel verder ging. Het was nog eens 1,5 uur vliegen voordat we in Denpasar aankwamen.

We hadden besloten om in Ubud te gaan zitten. Dit is niet gemakkelijke bereikbaar met openbaar vervoer, dus gingen we op zoek naar een taxi. Uiteindelijke kwamen door het drukke verkeer 1,5 uur later aan in Ubud. In Ubud moesten we nog op zoek naar onze homestay omdat de taxi niet verder kon vanwege eenrichtingsverkeer. Uiteindelijk vonden we de homestay, dat zag er goed uit: kleine huisjes op een ommuurd terrein waar de familie zelf ook woont. ’s Avonds hebben we nog wat gegeten aan de overkant van de straat omdat we het geplande restaurant niet helemaal konden vinden, de volgende dag bleek deze heel ergens anders te liggen dan de lonely planet aangaf. Het eten was erg lekker. Daarna maar op tijd naar bed, al met al was het toch een lange dag. Bali is natuurlijk veel toeristischer dan Sumatra, dat merkte je al aan het feit dat iedereen van alles en nog wat aan je probeerde te slijten.

21 oktober

Vandaag hadden we een dagje in Ubud gepland. Het ontbijt was erg lekker, een pannenkoek met een soort suiker en een bordje fruit. Daarna maar eens op pad gegaan, het was vrij heet in Ubud, eerst naar het paleis geweest, daarna een paar tempels van de buitenkant bekeken, de meeste zaten dicht. Eigenlijk is Bali een grote tempel. Elk dorpje heeft een aantal tempels en waar je ook kijkt overal zie je wel familietempels. Daarna op naar het Sacred Monkey Forrest Sanctuary, hier zou een tempel te vinden zijn, naast deze tempel waren ook veel apen te zien, veel van hun hadden kleintjes.

’s Middags hebben we gekeken wat we de volgende dag zouden gaan doen. Ubud hadden we immers gezien. Al snel kwamen we tot de conclusie dat de dingen die we wilde zien, niet zo makkelijk bereikbaar waren en als ze bereikbaar waren met het openbaar vervoer veel tijd kostte. We besloten dan ook om voor de volgende dag een auto met chauffeur te huren.

Later in de middag zijn we naar de markt geweest waar van alles te koop was. Natuurlijk wil iedereen zoveel mogelijk voor zijn waar hebben en worden er dingen verkocht die ze uiteindelijk dan weer niet in voldoende mate hadden. En zelfs een horloge verkoper probeert je te overtuigen dat als je al een horloge hebt, 2 horloges hebben toch echt beter is dan 1. Een amusant spel voor even, maar na 1,5 uur toneelspel hadden we het wel gezien.

22 oktober

Vandaag gingen we na ons ontbijt rond een uurtje of 9 op weg met onze privé chauffeur. Een goedgemutste veel pratende man die veel vertelde over de omgeving. Al snel belandden we bij een kleine koffie- en theeplantage waren we een rondleiding kregen over hoe ze daar koffie maakten. Ook zagen we civetkatten die alleen de beste koffiebonen aten en ze dan weer uitpoepte en daar werd dan weer koffie van gemaakt, de Lawak koffie. Aan het einde mochten we vele theetjes (zoals tamerinde met safraan, rosella, ginger (erg scherp), lemon, lemongrass en rijstthee) en koffies (zoals Bali mokka, Bali koffie, ginger koffie, rijstkoffie en coconutkoffie) vrijblijvend proeven. Het was alleen jammer dat ze al suiker in de thee hadden gedaan en in de koffie gecondenseerde melk, hierdoor was de smaak van de thee en koffie minder goed te proeven.  Maar het is wel grappig om te zien dat de koffie hier weer heel anders wordt geproduceerd als we dat vergelijken met vorig jaar in Panama.

Hierna ging onze tocht verder naar Pura Luhur Batukau, een van de meest spirituele  tempels van Bali en vrijwel niet toeristisch. Onderweg kwamen we nog midden in een crematiestoet terecht, begeleid door rustige muziek. Als mensen op Bali dood gaan horen ze gecremeerd te worden, dit kost veel geld. Als dit niet door de familie van de overledenen opgebracht kan worden, wordt men later bij een periodieke groepscrematie gecremeerd. De familie van deze overledene had dus wel genoeg geld.

Bij de ingang van de tempel bleek dat we er niet in mochten zonder dat we een sarong om hadden. Dus voordat we tempel in konden, kregen we een sarong omgeknoopt.  Het was een mooie tempel.

Na het bezoek aan het de tempel reden we verder door verschillende rijstvelden totdat we aankwamen bij de Jatiluwih rijstvelden. Dit zijn de grootste rijstvelden op Bali. We wandelden door de rijstvelden,  en voor zover je kon kijken, zag je overal rijstvelden.

Hierna zetten we onze tocht door naar de meren Danau Pujan en Danua Tamblingan, ook wel twin lakes genoemd. Vanuit een centraal uitkijkpunt kon links het ene meer zien liggen recht het andere. Door heuvelachtig terrein zetten we onze tocht voort naar Munduk, een klein dorpje met mooie vergezichten. Dit was het keerpunt van onze rit en onze chauffeur reed weer richting Ubud. Op de terugweg kwamen we nog langs een school waar men Balinese muziek en dans aan het oefenen was. Net toen we stopte hadden ze pauze. Onze chauffeur legde ons gepassioneerd de ritmes uit van de Balinese muziek.

Toen we weer terug waren in Ubud hoorde we dat er ’s avonds een processie zou zijn vanuit Paleis in Ubud. Na enige tijd wachten zagen we traditioneel geklede mannen en vrouwen met muziek, vaandels, gongen, vlaggen, parasols, etc. voorbij komen. Na dit intermezzo kwamen in restaurant terecht waar we een bloemetje in ons haar kregen. Het eten was hier erg lekker. Het zitten was iets minder comfortabel, we zaten op de grond aan een erg laag tafeltje.