El Chalten

22 november

Vandaag gingen we met de bus van El Calafate naar El Chalten. Een ritje van 3 uur. Aangekomen op het busstation in El Calafate zagen we weer veel honden. Zowel in Chili als Argentinië is het bezit van een hond of beter gezegd meerdere honden heel normaal. En die lopen ook allemaal op straat. Deze honden zien er verzorgd uit. Wat op valt is dat je op straat geen hondenpoep ziet maar wel regelmatig afdrukken van hondenpoten in het beton sraat. We hebben in El Calafate een hond gezien die gele verf in z’n staart had, bleek dat ze ons hostel geel aan het verven waren. En bij het busstation hadden ze zelfs in hoekjes hondenbrokken en een bak met water voor de honden klaargezet.
Aangekomen in El Chalten werden we eerst afgezet bij de lokale VVV waren we uitleg kregen over het National Park dat daar ligt. Hierna voor honderd meter iedereen weer de bus in en vervolgens kwamen we op het busstation waar we direct ons ticket voor het vliegveld van El Calafate kochten. Daarna vervolgden we onze weg naar ons Hostel.
’s Middags gingen we naar een waterval, een uurtje lopen en weer terug, in totaal ongeveer 8 kilometer. Weer veel wind maar het was droog. Ook maar ‘ns El Chalten verkend. Er wonen hier zo’n 900 mensen, er zijn 1.200 bedden voor toeristen en 1 pin-automaat. Supermarkten zijn er wel, maar het assortiment is zeer beperkt. Er wordt hier ook nog volop gebouwd.
Daarna informatie ingewonnen over de wandelingen die je hier kunt doen en het weer en koffie gedronken. Bij de tweede ronde koffie toch maar een taartje erbij genomen, eentje gedeeld want zelf die zijn hier ook groot, een lekker chocoladetaartje.
’s Avonds hebben we weer lamstoofpot gegeten, smaakte goed en zijn we weer naar ons hostel gegaan.

23 november

Vandaag werden we door ons hostel getrakteerd op cakejes ontbijt: instant koffie, thee, een appel en een banaan en voor ieder 3 cakejes stonden ons op te wachten. Tsja weer eens wat anders dan brood.
Daarna begonnen we onze wandeling naar Laguna Torre, in totaal 22 kilometer. Deze maar vandaag gedaan omdat het bewolkt zou zijn. 3 uur heen, 3 uur terug. Het waaide behoorlijk. Er zou maar een hoogteverschil zijn van 250 meter en dat zat voornamelijk in het begin, dus dat viel mee. Het was ook geen echte zware wandeling. Onderweg druppelde het wat maar het zette niet echt door en hadden we uitzicht op watervallen, een regenboog, een stukje bos, een gletsjer en besneeuwde bergen. Uiteindelijk kwamen we uit bij het meer met de gletsjer. Helaas was het bewolkt en hadden we geen goed uitzicht op de bergen. Op de terugweg heeft Henrike nog een specht ontdekt. De terugweg lekker rustig aan gedaan. Bij terugkomst in El Chalten zijn we maar koffie gaan drinken bij het zelfde tentje als gisteren, maar als beloningvoor de wandeling een taartje gedeeld bij de koffie. Dit keer hadden we een citroenschuimtaartje. Wederom ook erg lekker.
’S Avonds hebben we in een soort bierpub gegeten. Hier het lokale bier maar uitgeprobeerd. Er werd popcorn geserveerd. We hebben weer een lamstoofpotje gegeten, deze keer gedeeld en dat was ruim voldoende. Vooraf kregen we van het huis nog een of ander soepje en soepstengels met een sausje. Al met al weer een vol buikje. Hierna zijn we naar het hostel gegaan en maar gaan slapen.

24 november

Vandaag stonden er natuurlijk ook cakejes als ontbijt klaar. Wederom drie cakejes, alleen zat er nu een stuk vruchtencake bij. Het fruit kregen we niet meer. Hierna ons maar klaar gemaakt voor de wandeling. Het zou een pittige wandeling worden, 22 kilometer met een hoogteverschil van 700 meter. Het laatste deel zou een stijging bevatten van 400 meter. We hebben het onszelf wat makkelijker gemaakt door een busje te nemen naar een ander startpunt, ten eerste zou het begin wat minder stijl zijn, een stukje korter en we zouden niet hetzelfde pad heen en terug hoeven te lopen. We dachten dat we de enige waren die vanaf dit punt startte, maar niets was minder waar. Hele colonnes, maar na een tijdje zag je niet zoveel mensen meer. Het was mooi weer, erg zonnig. Het eerste deel was goed te doen. Onderweg nog mooie uitzichten op een gletsjer. Het tweede gedeelte was redelijk pittig, een pad via rotsen omhoog tot het eindpunt. Dit was alleen maar omhoog, maar we hebben het gehaald en werden beloond met een uitzicht op Fitz Roy massief met een bevroren meer eronder. Helaas nog wel wat wolken, maar het uitzicht was geweldig. Een stukje verderop kon je ook nog en mooi blauw meer zien. Hier maar onze lunch opgegeten en van het uitzicht genoten. Op een gegeven moment maar langzaam teruggelopen, we hadden steeds een mooier uitzicht op het Fitz Roy massief omdat de bewolking wegtrok. Het eerste stuk dalen was nog lastig, maar daarna viel het gelukkig mee. Tijdens het laatste stukje wees een gids nog op een nest van een condor. Wel heel ver weg, maar hij zat er. Uiteindelijk om kwart over zes aangekomen in El Chalten. Maar meteen een restaurant opgezocht, lekker dicht bij het hostel, zodat we na de tijd niet meer zoveel hoefden te lopen. Hier eerst maar een biertje besteld, een of ander lokaal biertje, we kregen een behoorlijk glas met bier, maar aangezien het nog happy hour was, kregen we twee biertje voor de prijs van een. Ook wel eens aardig. Verder een steak met aardappels in een crèmesausje. Het was weer een groot stuk vlees. Maar dat hadden we wel verdiend na de wandeling van vandaag. Hierna maar uitgeput naar het hostel gegaan en op tijd naar bed.