Granada

Ola,

Het gaat goed met ons, we zijn een tijde offline geweest, in gebieden waar het internet niet echt bestaat. Nu zijn we weer een stadje waar we weer verbinding kunnen maken, dus ook weer een verslag online kunnen plaatsen.

4 december

Vandaag was het plan om naar Granada te gaan. Eerst weer met de boot naar San Jorge, de terugweg ging sneller als heen, daarna weer een taxi collectivo naar het busstation in Rivas, de chauffeur probeerde ons nog over te halen om met te taxi naar Granada te gaan, dit zou veel sneller en veel comfortabeler zijn, maar helaas voor hem. Deze keer werd de bus ook half gebruikt voor een verhuizing. Op een gegeven moment werd een tweepersoonsbed op het dak getild, een paar grote zakken met bananen en tenslotte ging er ook nog een fiets bovenop. De jongen die het gedurende de busrit naar boven moest sjouwen had het zwaar, het is grappig om te zien wat er allemaal met de bus vervoerd wordt. In Granada was het even zoeken naar de weg, we liepen meteen langs een straat waar zo ongeveer alleen maar kraampjes langs de weg stonden, dit bleek ook de calle commercial te heten, heel toepasselijk. Daarna ingecheckt in het hostel. Hierna wat boodschapjes gedaan, een tour geregeld om morgen naar de vulkaan Mombacho te gaan. ’s Avonds voor het eerst een restaurant gevonden waar we Nicaraguaans konden eten, dat is hier best moeilijk om te vinden. Het zit hier vol met Italiaans en Mexicaans eten. Het eten was lekker, in het restaurant stond een bijzonder grote kerststal, het land is al behoorlijk in de kerststemming.

5 december

Vandaag moesten we om half tien klaar staan voor de tour, we moesten nog even wachten op de chauffeur, deze bleek vast te staan in het verkeer. Terwijl we naar de Momachovulkaan reden, zagen we al dat het erg bewolkt was, eigenlijk geen goede dag om naar boven te gaan. Het begon ook nog te regenen. Het was behoorlijk steil omhoog, maar helaas boven was het erg mistig en regende het. We hebben dus werkelijk niets kunnen zien, geen kratermeer, geen uitzicht en zelfs tijdens het rondje om te krater hebben we ook geen enkel dier gezien. Gelukkig waren we niet de enige die vandaag de vulkaan op gingen. Het was zelfs voor het eerst fris in Nicaragua. Terwijl het al die dagen dat we er nu zijn toch behoorlijk heet en zonnig is geweest. Op zich was dat wel verfrissend. Daarna zijn we maar met de truck weer naar beneden gegaan. Hierna nog een kerk en een parkje bezocht, we wilden kijken hoe ze sigaren rolden, maar dit zat vandaag ook dicht. Het zat ons nog niet mee vandaag. Op de terugweg kwamen we langs het Nederlands consulaat, hier was duidelijk een sinterklaas feestje aan de gang, de pepernoten stonden klaar. Hier vlakbij was een kerk met een toren waar je op kon, je had hier een prachtig uitzicht over Granada en de kathedraal van Granada, normaal ook van de vulkaan, maar deze zat vandaag nog steeds in de mist. Ineens zien we iedereen bij het consulaat buiten staan, we dachten het zal toch niet, maar ineens hoorden we iedereen sinterklaasliedjes zingen en ja hoor even later zien we sinterklaas met zijn zwarte pieten langs komen. Hier waren ze nog echt zwart. Apart om sinterklaas in Nicaragua te zien.

’s Avond was er ter ere van de feest van de onbevlekte ontvangenis, wat hier eeuwig schijnt te duren, al zolang we in Nicaragua, zijn, een processie. Deze nog maar even bekeken, hij kwam langs het hostel waar we zaten, iedere avond gaat hij schijnbaar door een andere straten, waar ze dan iedere keer de verlichting voor verplaatsen. Het is apart om te zien, eerst komen er allerlei mensen langs die eten verkopen, dit duurt wel even, dan komt er een wagen met luidsprekers langs die van alles omroept, waar wij alleen Maria van verstaan, en dan komt er nog een versierde wagen ter ere van Maria langs met daarachter een priester. Het feest is hier blijkbaar een hele happening.

6 december

Vandaag maar een wandeling langs alle bezienswaardigheden in Granada, je kan dit te voet doen, maar ook evt. in een koets met paarden. Wij kozen maar voor te voet, dan kunnen we doen en laten en foto’s maken wanneer we willen. Eerst maar eens bij het fort van Granada begonnen. En van hieruit maar langzaam langs verschillende kerken weer terug naar het centrum, de kathedraal van Granada, van hieruit naar de het meer van Nicaragua gelopen, Granada ligt aan het meer van Nicaragua. Hier alvast een klein zicht op de Las Islatas, waar we vanmiddag met de boot heen zouden gaan. Verder nog ergens een cappuccino gedronken, deze kunnen ze hier goed maken. In Nicaragua wordt veel koffie verbouwd.

’s Middags om drie uur moesten we klaarstaan voor de boottocht naar Las Islatas, er ging nog iemand uit Taiwan mee. Dit zijn allemaal verschillende kleine eilandjes die zijn ontstaan na een uitbarsting van de vulkaan Mombacho. Op verschillende van de deze eilandjes hebben de rijke onder ons een leuk optrekje laten bouwen, ook een eilandje met apen, eentje met een fort, het was een mooi boottochtje tussen al die eilandjes door, helaas hadden we geen zonsondergang, halverwege de boottocht toen we op een klein eilandje een kokosnoot voor de dorst barstte er weer een buitje los. Maar ja dat mocht de pret niet drukken, veel vogels, apen en mooie natuur gezien. Na het boottochtje nog lekker wat wezen eten, hier kunnen we de typisch Nicaraguaans eten vinden, het is af en toe de vraag wat je krijgt, maar over het algemeen is het lekker en veel.

7 december

Onze laatste dag in Granada, eerst nog langs de kathedraal geweest, deze was vandaag open, dat konden we nog even meepikken. Tevens kon je een van de torens op, vanuit hier had je ook een mooi uitzicht over de stad. Hierna naar de mercado municipal geweest, een soort grote markt waar ze van alles verkopen. Op de terugweg toch maar bedacht dat we nog een keertje langs Dona Elba Cigars te gaan, we hadden al twee keer gekeken of we konden zien hoe ze hier sigaren maken, maar twee keer zat hij dicht, waarschijnlijk omdat het weekend was, vandaag hadden we geluk, al deze sigaren worden hier nog  de hand gemaakt, ik vind het nog een heel karwei, ze kunnen er zo ongeveer 300 sigaren per dag maken. Maar ze worden grotendeels gemaakt voor de export, in Nicaragua roken zeer weinig mensen, nog nooit een land gezien waar zo weinig wordt gerookt en als we iemand zien roken is het vaak een toerist.

Hierna nog maar weer eens heerlijk op een terrasje koffie gedronken, ’s middags stond het chocolademuseum op het programma, hier kon je zelf een chocoladewerkshop volgen en je eigen chocolade maken, maar dat leek ons niet zo handig met dat warme weer. Hier kon je zien hoe ze hier chocola maken en zelf wat proeven. Tevens verkochten ze chocoladeshampoo en bodylotion, ze smeerden iets om Henrike’s arm, het ruikt gewoon naar chocola. Dit hebben we toch maar in de winkel gelaten, we kunnen nu helaas nog niet te veel souvenirs kopen, we gaan over een paar dagen een binnenlandse vlucht maken en dan mogen we maar dertien kilo meenemen. Daarna kan het shoppen losgaan.

Aan het eind van de dag zijn we de toren van een paar dagen geleden weer opgegaan, kijken of we vanuit hier een mooie zonsondergang zouden zien, en ja gelukkig aan de kant van waar de zon onder ging was er weinig bewolking, aan de andere kant duidelijk meer. Gelukkig stonden we ter hoogte van de kerkklokken en die moesten ook nog even geluid worden, we werden wel van te voren gewaarschuwd, maar dan nog klinkt het hard. Na een mooie zonsondergang zijn we nog lekker wezen eten en onze tassen alvast voor de volgende dag gepakt.