Merapi

30 oktober

Na 2 dagen tempels was het vandaag tijd voor iets anders, Kaliurang. Dit ligt op 900m hoogte en het is er een stuk koeler. Vanuit Kaliurang kun je Gunung Merapi, een van de meest destructieve en actieve vulkanen in Indonesie en hij is 2911 meter hoog, goed zien liggen als het weer meezit. En ze hebben er een museum over Indonesische geschiedenis en batik. Deels herhaling omdat het vooral ging over de paleizen, die we in Solo hebben bezocht. Maar toch leuk om te zien. Daarna liepen we naar het uitkijkpunt van de Merapi. Het was even wachten, een uur of zo, maar nadat het grootste gedeelte van de bewolking was weggetrokken, konden we de vulkaan Merapi grotendeels zien liggen vanuit het uitkijkpunt. Hierna zijn we teruggelopen naar onze overnachting en maar op tijd naar bed gegaan. Morgenochtend gaan we vanaf 4 uur ’s ochtends een wandeling doen zodat we de Merapi nog beter kunnen zien, hopen we, tenzij het weer niet meewerkt.

31 oktober

Vanochtend ging om half vier de wekker, snel aangekleed en wat opgefrist. Het bleek dat er nog twee Duitsers op de wandeling meegingen. Eerst kregen we een ontbijtje, bestaande uit toast met jam en hagelslag. Hierna kregen we een uitgebreide briefing over de wandeling en de vulkaan door de eigenaar van de overnachting. Volgens de deskundigen zou de vulkaan in november een kleine uitbarsting hebben, wat weer zou leiden tot een economische opleving Kaliurang omdat iedereen dat wil zien. We zouden zelfs wandelen in de “dangerous area”, maar geen probleem want onze gids was uitgerust met een walkie-talkie en zou bij gevaar tijdig geïnformeerd worden. Er kwam zelfs een grote kaart en een aanwijsstok aan te pas. De zoon van de eigenaar ging als gids mee. Hierna gingen we maar op pad. Eerst een stukje asfalt, daarna een stukje via trappen omhoog en daar was ons eerste rustpunt. Hier zouden we de zonsopgang gaan bekijken. Helaas was er nog wat bewolking en was er een flets zonnetje waar te nemen. De wandeling vervolgde zich over en onder boomstronken, dit betekende af en toe wat klauterwerk. Hebben we meteen wat ochtendgymnastiek gehad. Af en toe onderweg een korte stop voor wat foto’s. Uiteindelijk kwamen we aan bij een lavabed. Het was de bedoeling hier dat je je sokken en schoenen uitdeed, waardoor je via je voeten helende krachten/energie kon opdoen vanaf het lavabed.  Ik geloof niet dat het bij ons gewerkt heeft. Hierna ging de tocht weer een stukje omhoog voor het uitzicht op de vulkaan. We waren net op tijd. Vijf minuten later hulde de vulkaan zich langzaam weer in de mist. Dit was tevens het eindpunt van de wandeling en liepen via een gemakkelijk pad terug naar het hostel. Onderweg hebben we nog wat frambozen geplukt en opgegeten. Bij het hostel zou ons een groot ontbijt wachten. Wij dachten dat het wel mee zou vallen. Vlak voor het einde van de wandeling konden we de bestelling doorgeven, zodat onze gids die vast kon door sms’sen. Toen we bij het hostel aankwamen, stond het bordje met fruit en de thee al klaar. Hierna kwamen al snel de pannenkoeken met ananas, het waren er welgeteld twee per persoon en er volgde nog een tosti met kaas en tomaat, die de lengte had van een heel brood. Het was dus echt een  groot ontbijt.

Na het ontbijt en een douche zijn we met de taxi weer richting Yogyakarta gegaan. ’s Middags hebben we niet zo veel bijzonders meer gedaan. Een beetje rondgewandeld en een groot winkelcentrum bezocht.