Yogjakarta 2

1 november

Vandaag zou Henrike een batik-course doen en Jochem besloot nog wat kaarten te posten en naar het Kraton van Yogjakarta te gaan.

Aangekomen bij het postkantoor mocht ik eerst eens ruim een dozijn postzegels plakken. Waarna de dame van  het postkantoor met een grote hamer insloeg op een inktbed om vervolgens alsof haar leven er vanaf hing de kaarten met fors geweld te stempelen.

Toen op weg naar het Kraton, dat 2 ingangen heeft, één met beperkte toegang en één met volledige toegang. Maar het vinden van de juiste ingang bleek toch nog een hele opgave, want hij was ergens ver weggestopt. Na dik een kwartier had ik de ingang gevonden en kocht ik een kaartje voor mij en mijn fototoestel. Dit Kraton was beter onderhouden en had meer versierselen als de Kratons die we in Solo hadden bezochten. Daarnaast was er veel glas in lood. En… niet vergeten weer enkele verzoeken om op de foto te gaan. Tsja, daar heb je bij het batikken geen last van.

In een van de gebouwen werd muziek gespeeld en een dansvoorstelling opgevoerd. De uitgang van Kraton was een andere dan de ingang en zat ook ergens weggestopt, maar na enig wandelen kwam ik weer op het juiste pad.

Op de weg terug bezocht ik Benteng Vredeburg, een museum waarop patriotische wijze de geschiedenis van de onafhankelijkheid van Yogjakarta wordt verteld d.m.v. poppen in een decortje achter glas. Op een gegeven moment hoorde ik simpele electronische deuntjes. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Midden in het museum was op de grond één kaas geprojecteerd waaruit muizen kwamen en waarop een meisje met hoofddoek allerlei bewegingen maakte om die muizen terug te drukken. Het bleek een soort Wii te zijn. Eerlijk gezegd vraag ik mij nu nog af wat dat met de rest van het museum te maken had.

Na een klein half uurtje was ik uitgekeken en ging ik voor een koffie met gratis Indonesische versnaperingen. Wat zoet en zout door elkaar heen. Op de terugweg kwam ik langs een markt die ik ook nog een kijkje gunde. Vooral veel batik. Rond een uurtje of 2 was ik weer bij het hostel om de batik-verrichtingen van Henrike te aanschouwen.

De batik verrichtingen begon met het uitzoeken van een tekening, aangezien ik zelf niet zo veel tekentalent heb. Hierna mocht ik met potlood alle lijntjes overtrekken, was nog best een intensief karwei, ik had iets uitgezocht met veel lijntjes. Vervolgens mocht ik even proef draaien met de was en mocht ik met een soort pijpje met een heel dun uiteinde alle lijntjes met wax overtrekken. Ik was hier wel even zoet mee, af en toe goot ik de wax over mijn vingers, was wat warm. Maar ja hoort erbij. Hierna begon het inkleuren van de tekening met wattenstaafjes. Het was best moeilijk om tussen de waxlijntjes te blijven met een wattenstaafje. Tegen de tijd dat ik klaar was met het inkleuren, kreeg ik een bonnetje om aan de overkant van de lunch te mogen genieten. Na een half uur werd ik weer terugverwacht om verder te gaan. Hierna mocht ik met een kwast wax aanbrengen over het ingekleurde deel, zodat deze beschermd zou blijven als de achtergrond gekleurd werd. Hierbij werd de hele doek in een badje ondergedompeld en werd de achtergrond mooi donkerblauw gekleurd. Hierna moest het doek nog even gekookt worden om alle wax te verwijderen en hierna was het doek klaar. Batikken is toch nog een heel bewerkelijk proces. Maar het is leuk om het een keer te doen.