Overleven in de jungle

16 oktober 2012 - Berastagi, Indonesië

Zojuist zijn we teruggekeerd van onze jungle trekking, vermoeid, nat en erg vies. We zouden met z’n 2-en gaan trekken met gids Herrie maar die was ’s avond geblesseerd geraakt aan zijn been, dus gingen we met gids Danny, een Zwitsers-Duits stel en een Nederlander die later net als Jochem ook uit Valkenswaard bleek te komen.

Niet veel later zagen we de eerste apen, Thomas apen noemde de gids ze. Deze komen alleen voor op Sumatra en hebben een grappig kuifje. De eerste apen hadden we dus al vrij snel gespot. Even later zagen we vrij hoog in de boom een gibbon, deze zat helaas te hoog om goed te kunnen fotograferen. Daarna gingen we verder op onze tocht de jungle in, het ging op en neer en het was natuurlijk erg warm. Even later werden we letterlijk omringd door makaken, ook een aantal moeders met een jonkie op hun buik of rug. Erg leuk om te zien. Daarna moesten we een stuk omhoog lopen, maar hier werden we beloond met de oerang oetangs, een moeder met een jonkie en een andere aap. Deze zijn erg fotogeniek en kwamen langzaam aan steeds dichterbij. Vooral de moederaap was vrij fors van postuur. Op een gegeven moment liep de moederaap door de groep heen en werd hierbij zelf handtastelijk. Hij legde zelf een hand op het achterwerk van Henrike en greep een been vast van een omstander. Was wel erg dichtbij. Moederaap ging daarna nog even poseren voor de camera als een soort X tussen 2 bomen. Daarna hadden we een stop om wat fruit tot ons te nemen en bij de lunch kwamen er porties nasi voorbij met kroepoek en komkommer. Tijdens de lunch begon het te regenen, dit zou tot het eind van de middag duren. Onderweg zagen we nog een oerang oetang met jong en een pauw. Het terrein werd erg modderig en glad door de aanhoudende regen. We werden flink nat, mede doordat we 2 ondiepe riviertje moesten oversteken. Aangekomen in het kamp konden we 1 ding concluderen: bijna alles was nat en niets droogde meer. Na ons verfrist te hebben, voor zover dat nog ging, werd ons avondeten geserveerd: rijst, met kip, groente curry en spicy sojabonen met meloen na. Toen we met z’n zessen napraten ontdekte Henrike bij Jochem een rode vlek in zijn broek. O, o, dat duidde op een bloedzuiger en jawel een volgezogen bloedzuiger viel uit zijn broek. Deze werd door onze gids Danny gecremeerd in het kampvuur. Om half 10 was het tijd om naar bed te gaan. We “sliepen” onder karkas van palen met plastic er overheen op dunne matjes en in lakenzakken. Om onze “tent” werd zout gestrooid om het ongedierte weg te houden. De volgende ochtend had niemand geslapen en na een wederom goed ontbijt met fruit en sandwiches vertrokken we voor een relatief korte wandeling aangezien onze gids slecht weer verwachte en hij voor de regen terug in Bukit Lawang wilde zijn. Het laatste stukje legden we over de ondiepe rivier af in rubberbanden. Met als gevolg dat we wederom nat werden maar wel in 20 minuten weer terug waren in Bukit Lawang i.p.v. 6 uur lopen.

We beseften ons toen dat een bed met matras en een douche, ook al is ie koud, wel erg prettig zijn. ’s Avonds aten we met onze drie mede-jungle genoten in een pizzeria. Daarna zijn we op tijd naar bed gegaan om slaap in te halen.

1 Reactie

  1. Gerrit en Leny:
    17 oktober 2012
    Hallo luitjes fijn dat wij goed op de hoogte worden gehouden.
    Zo in het oerwoud met je familie is een hele beleving alleen de
    regen was niet zo prettig maar ja zo is het eenmaal een voordeel is
    je hoeft niet meer te douche. Een rivier afvaren in autoband heeft ook wel iets.
    Wij kunnen jullie reis verhalen niet printen jammer.

    Groetjes Gerrit