Puerto Varas

28 november

Vandaag stond er een weer een grensovergang op het programma. De laatste, weer terug naar Chili. De bus ging om half acht, dus op tijd het bed uit. Om kwart voor zeven zou onze taxi klaar staan aangezien het busstation een eindje buiten de stad lag. Bij het uitchecken kregen we met de receptionist van dienst een discussie hoeveel borg we nu precies betaald hadden. Ze hebben een hypermodern computer systeem maar kennelijk werkt een papieren versie toch beter zoals we de afgelopen weken hebben gemerkt. Uiteindelijk kregen we onze borg gewoon terug.
Zoals gewoonlijk was het eerst weer formuliertjes invullen. Je vraagt je wel af wat ze met al dat papier doen omdat ze alles gewoon invullen in de computer. Bij de Argentijnse grens een stempel halen dat we het land uit gaan. We kregen tot onze verrassing ook nog een pakketje met wat zoutjes en een soort koek, deze werden zomaar in de bus uitgedeeld. Toen weer een hele tijd door niemandsland, de berg over en helaas bij het Chileense gedeelte stonden we stil. Het was inmiddels bijna elf uur, het bleek dat ze tot een aan het staken zijn. Dus dat wordt wachten, mooi de tijd dus om het verslag bij te werken. Het schijnt dat ze wel regelmatig staken. De staking zou tot een uur duren. Her en der wat gemopper in de bus. Maar ja er zat niets anders op dan wachten. Om een uur mochten we dan ons stempeltje halen. Alle rugzakken moesten op een rij worden gezet, dit gold eveneens voor alle koffers en grote rugzakken. Deze werden door de buschauffeurs netjes naast elkaar gelegd. Toen was het tijd voor de hond, die mocht alle bagage af om te kijken of er iets verbodens in zat. Bij een aantal koffers sloeg hij alarm, maar nader onderzoek gaf geen bijzondere dingen. Dit ging aanzienlijk sneller dan onze eerste grensovergang naar Chili. In Osorno mochten we nog even van bus verwisselen. In de eerste bus zat iedereen op zijn gereserveerde stoel, maar in deze bus gold dat niet meer. Alleen een Chinese dame vond wel en wij zaten natuurlijk net op haar plek, die was dus een klein beetje boos. Helaas. In Puerto Mont moesten we nog een busje zien te vinden naar Puerto Varas. Dat was geen probleem. Het wemelt hier van de kleine minibusjes. Uiteindelijk iets later dan verwacht bij ons hostel aangekomen. Tot onze verbazing kregen we een of andere balzaal als kamer toegewezen. Het is een koloniaal gebouw, dus grote kamers. De badkamer was zelfs groter dan een aantal kamer die we hebben gehad.
Maar eens wat boodschappen gedaan, hier hebben ze weer een echte grote supermarkt. Nog wat door het plaatsje gelopen langs het meer. Hier heb je een mooi uitzicht op twee vulkanen, de Osorno en de Calbuco. Het was alleen niet echt helder. We hebben nog wat gegeten en verder niet zoveel meer gedaan.

29 november

Vanochtend op tijd op gestaan. Eerst we wat ontbeten en daarna wat informatie ingewonnen over de wandelingen in de buurt. Dichtbij de Vulkaan Osorno bleek een wandeling te zijn. Volgens de dame van het hostel zou het ongeveer een uur hooguit anderhalf uur duren met het busje. Wij op zoek naar het busje. Het weer was nog redelijk bewolkt, de vulkaan was nog niet echt goed te zien. Het busje gevonden, maar helaas reed de chauffeur zo langzaam dat we er twee uur over deden. Hij reed echt met een slakkengang. Het laatste stuk was nog over een soort bukelpiste, wat flink hobbelde, niet erg fijn als je nodig naar het toilet moet. Het eindpunt was bij het meer Los Todos Santos. Vanuit hier zijn we een stuk gaan wandelen onderweg hadden we een mooi uitzicht over de vulkaan Osorno. We hebben een stukje gewandeld en daarna zijn we weer teruggelopen. Bij het eindpunt hebben we het busje een stukje teruggenomen tot de watervallen Petrohue. Deze chauffeur kon aanzienlijk sneller rijden. Bij de watervallen waren ze voor de verandering weer aan het staken. Maar ja dit hield nu iets positiefs in, we mochten nu gratis de watervallen bekijken. Het was een mooie waterval met de vulkaan op de achtergrond (zie filmpje). Na de watervallen het volgende busje maar weer gepakt naar Puerto Varas. Deze chauffeur reed ook behoorlijk en met een uurtje waren we in Puerto Varas. Hier hebben we nog wat rondgestruind, een cappuccino met apfelstrudel genomen. Het is hier nogal Duits georiënteerd. Verder nog wat gerelaxt, wat gegeten en gaan slapen.