Punta Arenas, pinguins

Verder hebben we die dag niet zo veel meer gedaan. ’S Avond zijn we bij de pizzeria wezen eten, hij heette El Turco, ook wel bijzonder. Het eten was zoals gewoonlijk weer veel. Jammer dat we ook moesten betalen voor het gebruik van het bestek. En bij het eten kregen we broodjes geserveerd, we hebben ze niet opgegeten  en we zagen dat ze gewoon weer bij de andere broodjes werden gegooid. Niet zo heel  erg netjes. Daarna zijn we lekker gaan slapen.

De volgende dag vroeg op de bus ging om acht uur naar Punta Arenas. We moesten om tien over half acht bepakt bij de bus staan. De bus zat vrijwel vol. Hij ging netjes op tijd weg. Dat moest ook wel, we hadden een busreis van 12 uur voor de boeg. Eerst kwam hij met het eerste formuliertje langs om in te vullen. Vijf minuten later kwam hij met de tweede, gelukkig bleef het hierbij. Langzaam verdwenen de besneeuwde bergpieken voor de kale pampa. Bij de grens mochten we voor het eerst de bus uit. Eerst allemaal in de rij voor een stempel om Argentinië uit te komen. De buschauffeur zorgde ervoor dat er een extra mannetje aan het werk ging om  de rij te verwerken. Vervolgens eerst een kwartier door niemandsland voordat we bij de Chileense grens een stempel konden halen. Ook hier werd een extra mannetje aan het werk gezet. Dus dat verliep ook allemaal vlekkeloos. Het waaide er behoorlijk. We werden bijna weggewaaid. Vervolgens moest alle bagage uit de bus om door de scanner te gaan. Een wel erg groot apparaat! Alles werd goed gekeurd en kon dus weer de bus in. Het gehele heel kostte maar twee uur. Hierna vond de chauffeur het tijd om te lunchen. Vervolgens op weg naar de boot. Onderweg veel vogels gezien, waaronder flamingo’s tussen de koeien, veel koeien, veel schapen, soort struisvogels, lama’s  en desolate landschappen. Het geheel verliep redelijk vlot. Met de bus en al op de boot. Helaas was het ook hier erg winderig en hoge golven, waardoor Henrike helemaal zeiknat is geworden. Hierna was het nog een klein stukje naar Punta Arenas. In Punta Arenas op zoek naar ons hostel. Deze was makkelijk te vinden. Bij aankomst bleek er een alleraardigste vrouw te zitten, die na onze mail al een reservatie voor de pinguïn tour gemaakt. We hebben nog wat boodschappen gedaan en natuurlijk Chileens geld gepind. Hierna nog even broodje gegeten en maar naar bed.

Vandaag 13 november stond de pinguin tour op het programma. Maar weer op tijd opgestaan. De taxi zou om kwart over zeven klaar staan. Tot onze verrassing stond het ontbijt al klaar, zelfgemaakt brood en jam, yoghurt met muesli, toen we dit ophadden, kwam de eigenaar ineens met twee bordjes met een pannenkoek, daar hadden we niet meer opgerekend. De pannenkoek toch maar opgegeten, was wel lekker. Hierna spullen gepakt en samen met een Engelse die in Duitsland woont de taxi gedeeld. Bij aankomst in de haven, eerst maar in de rij om het kaartje te betalen, blijkbaar gold dit voor bijna alle passagiers. Het was gelukkig redelijk mooi weer, wel koud en winderig, maar dat hoort erbij. Hierna mochten we met zijn allen de boot op. Het was even varen, maar na twee uur kwamen we aan bij het eiland  met pinguïns, ze kwamen ons al tegemoet lopen. Het eiland was vol met pinguïns, zeemeeuwen en andere vogels. Tevens stond er nog een vuurtoren op. Het was een geweldig en koddig gezicht al die pinguïns, we hebben er nog nooit zoveel bij elkaar gezien. Veel foto’s gemaakt. Hierna weer terug naar de boot en terug naar Punta Arenas. De taxi heeft ons afgezet bij het centrale plein. Hier even rondgelopen, boodschappen gedaan, vast ingeslagen voor Torres del Paine. Een broodje gegeten. Tegen drie uur naar het kerkhof hier geweest, dat schijnt een toeristische attractie te zijn. Het is er erg groot, dat geldt ook voor sommige graven, de een wat uitbundiger dan de ander. Wat verder opviel was dat er hele grote coniferen staan die strak geschoren zijn met aan de rand van het kerkhof een soort gravenflats. Bijzonder maar ook bizar. Na een rondje kerkhof terug naar het hostel, eerst maar een aantal overnachtingen geregeld, we hoorden dat het overal erg druk is. Gelukkig is dat allemaal gelukt. Hierna een hapje gegeten, maar eens zelf gekookt, ravioli met saus. Met een Canadees, di e Chileens van oorsprong is een wijntje gedronken.