San Juan del Sur

Ola,

30 November, vandaag was het plan om naar San Juan del Sur te gaan in de hoop dat we daar nog schildpadden zouden kunnen kijken, we zaten al aan het eind van het seizoen, dus de kans was niet zo groot. Eerst maar weer een taxi zoeken die ons naar het busstation zou brengen. Het duurde even, maar uiteindelijk er een gevonden die een normale prijs vroeg. Bij het busstation aangekomen ging alles erg snel, voor we het wisten werden onze backpacks uit de auto gehaald en naar de bus gebracht, we moesten er bijna achteraan rennen, zo vlug ging het en voor we het wisten werden we een bus ingeduwd, nu maar hopen dat het de goede was, maar daar moesten we maar op vertrouwen. We werden er een beetje door overvallen. Over het algemeen zijn de Nicaraguanen erg aardig, dus zou het vast wel goed komen. De bus richting Rivas behoorlijk werd volgestouwd, gelukkig had we een zitplekje. In Rivas, waar we over moesten stappen, werd op een gegeven moment aangegeven dat we er uitmoesten, dus dat hebben we maar gedaan, ook al was dit nog niet bij een busstation. Na even gewacht te hebben kwam de bus naar San Juan. Na een uurtje kwamen we daar aan. Het bleek een een leuk en gezellig klein dorpje waar veel mensen voor het strand komen. In de middag zijn we wezen wandelen naar een groot, zeer groot christusbeeld wat hoog boven het dorpje uittorende. Het was even een klimmetje, maar dan had je ook een prachtig uitzicht over het dorpje met strand en de rest van de omgeving. Het was zeker de moeite waard. Hierna maar weer langzaam afgedaald. Daarna zijn we heerlijk wezen eten aan het strand, terwijl de zon onderging, heel romantisch en een mooi uitzicht. Het eten was ook goed. Je hoeft hier geen honger te lijden, de porties zijn best groot.

S' avonds toch tegen beter weten in een schildpadtour gedaan, tegen beter weten in. Want er waren niet veel hostels die een tour organiseerde. Eerst moeten alle zaklampen van een rode folie worden voorzien, wit licht is verboden bij de schildpadden, konden we op pad. Eerst een uurtje rijden met Nicaraguaanse raggae over een behoorlijk slechte weg kwamen we aan bij het strand. We voelden al nattigheid, er waren geen andere auto's te zien. Bij het biologisch centtrum hadden ze nog wat eieren achtergehouden, waarvan er net een was uitgekomen, wie het getal raadde mocht het kleine schildpadje in het water uitzetten. Jochem was de gelukkige en mocht het schildpadje uitzetten, wat hij natuurlijk met veel verantwoording heeft gedaan, nu maar hopen dat het een volwassen schildpad gaat worden. Vervolgens gingen we met z'n al tegen beter weten in schildpadden zoeken. Vergelijk het maar met paaseieren zoeken met kerstmis. Natuurlijk hebben we geen schildpad meer gezien maar wel een zeer mooie sterrenhemel en wat krabben. Hierna zijn we met veel te harde Nicaraguaanse raggae weer teruggereden en gaan slapen.